Ankara yerli bozları

Bu resimleri bir siteden buldum.Soyu bozulmamış Ankara bozları.Elinde hala bu kuşlardan olan arkadaşlar varsa çok şanslılar.

mehmet kardesim baska siteden bulup neslini biemediginiz kusların soyu bozulmadıgına nasıl emin olabiliyorsunuz kusları yada sahiplerini tanırmısınız yada soyu nesli yani ırkı kırılmamıs taklacı kus varmıdır billgi ve tecrübelerinizi paylasırmısınız bunları anlatmamdaki amaç genç kusakları yanlıs bilgilendirmemek adınadır

saygılar

kuscu_marik' Alıntı:

mehmet kardesim baska siteden bulup neslini biemediginiz kusların soyu bozulmadıgına nasıl emin olabiliyorsunuz kusları yada sahiplerini tanırmısınız yada soyu nesli yani ırkı kırılmamıs taklacı kus varmıdır billgi ve tecrübelerinizi paylasırmısınız bunları anlatmamdaki amaç genç kusakları yanlıs bilgilendirmemek adınadır

saygılar

Genişletmek için tıkla ...

Haklısın kardeşim.Soyu bozulmamış demeyelim de Ankara bozları olarak düzeltelim.Resimdeki bozlar Ankara yerli kuşu tarifine birebir uyuyor.Bu bozlardan eski değerli ustalarımızda gördüğümüz gibi zaman zaman biz de besledik.
Soyu kırılmamış Ankara yerli güvercini mutlaka vardır.Ben kuş beslemeye ara vermeseydim inanın bu kuşlardan saf olarak ben de bulabilirdiniz.Çünkü ben kuşları başka ırklarla karıştırmıyordum.Bulursam başka arkadaşlardan eş alıyordum,bulamazsam babayı kızına veya kardeşleri birbirine eşliyordum.Genel de özellikleri pek bozulmuyordu.

Ankara güvercinleri ülkemizde beslenen en küçük evcil güvercin türüdür. Vücut, kafa ve kanatları fiziksel olarak diğerlerinden daha minyondur. Renkleri kirlidir, birçok renk çeşidi kirli ancak canlı renkler olarak görünebilir ancak kahverengi ve gümüş olanlarına rastlanmaz. Mavisi koyu tonlarda ve sislidir. Araplarında renk açıktır çoğu zaman koyu tonlarda değildir. Arap rengindeki Ankara cinsi taklacı güvercin kanatlarında yer alan şerit, siyah tüylerin üzerindeki renge rağmen belirgin olarak görünebilir. Bunun nedeni damarlarının aslında arap olmaması, bu siyahlığın koyu maviden gelmesidir.
Kırmızı, portakal, şeker ve limonların üzeri her zaman gri, küle benzeyen bir ton ile örtülüdür. Bu renkleri taşıyan kuşların iyisinde kanat uçları ve kuyruklar saf beyaz olmamalı, gıri tonlarda bir beyaz olmalıdır. Bu damarlarının gerçek Ankara kuşlarından geldiğinin göstergesidir.
Boz rengi Ankara ilimize ait bir renktir ve mavinin bir tonudur. Ancak, çoğu güvercin besleyen boz rengini sabuninin kirli hali olarak bilirler.
Kahverengi de aynı şekildedir, açık kahverenginin aslında bildiğimiz kahverengi ile alakası yoktur, güvercinlerde kahverengi mavilikten gelmektedir.
Ankara kahverengilerinde tüylerdeki ve kanatlardaki renk güneş ışığı altında biraz kayba uğrar.
Ankara taklacı güvercinleri diğer taklacı türlerine göre daha sık takla atarlar. Yükselme mesefaleri kısa, fakat takla sayıları çoktur. Favori kuşlardır. Damarları Ankara 'da çok iyi korunmuştur. Günümüzde Ankara ilimizde bu taklacı güvercinlerin saf ırkından kuş bulmak mümkündür.

Bir kere Ankara taklacısı diye bir şey yok. O resimdeki kuşları tanıyorum. Yapışan,uçmayan kuşlar. Fizik güzel ama içi boş.

Ankara kuplarında Portakal renk varmıydı ? Bu renk Güneydoğuanadolu yada ırak kökenli kuşlarda mevcut diye biliyorum ,Şuana kadarda hep buşekilde duydum, ilk defa Portakal rengin Ankara kuşlarınada da mevcut olduğunu ifade eliliyor üstteki iletide .
Acaba kast edilen renk çoğumuzun bildiği Portakal rengimi ? yada başka bir renkmi anlayamadım . Ben kendi adıma Ankara kuşlarında bu rengin olduğunu düşünmüyorum . selamlarŞEREF

şeref' Alıntı:

Ankara kuplarında Portakal renk varmıydı ? Bu renk Güneydoğuanadolu yada ırak kökenli kuşlarda mevcut diye biliyorum ,Şuana kadarda hep buşekilde duydum, ilk defa Portakal rengin Ankara kuşlarınada da mevcut olduğunu ifade eliliyor üstteki iletide .
Acaba kast edilen renk çoğumuzun bildiği Portakal rengimi ? yada başka bir renkmi anlayamadım . Ben kendi adıma Ankara kuşlarında bu rengin olduğunu düşünmüyorum . selamlarŞEREF

Genişletmek için tıkla ...

Size katılıyorum.Ankara yerli kuşlarında portakal renge bende rastlamadım.Sarılar var onlarında üzeri her zaman gri, küle benzeyen bir ton ile örtülüdür.

benim kendim olarak bildigim besledigim vede gördügüm kadarıyla

ankara kara gökleri

kalem sarıları
silik arapları
yanar dönerler bazılarının dyimi ile nohudi
kirlileri vede çapar sarıları var idi kupaları bilemem ama portakal sarılarda vardı ama nadirdi pek tutulmazdı

mesela su an ne o çapar sarıları ne kalem sarıları nede silik arapları pek göremiyoruz kuslarımızın kırılmaları sahip çıkılamayısı daha farklı alanlara yönelinmesi bitmesede bitirme noktasına getirmiştir
kalem sarılara biz kiremit sarı derdik

saygılar

Çok doğru Muharrrem kardeşim.Kiremit sarılardan oyun bakımından tatmin edici kuşlar çıkardı.Geçen hafta bir kuşçu ağabeyimi ziyaret etmiştim.Bahsettiğin çapar sarılardan gördüm.Kısmet olursa resimlerini en kısa zamanda gönderirim.

gelgel1900' Alıntı:

Bir kere Ankara taklacısı diye bir şey yok. O resimdeki kuşları tanıyorum. Yapışan,uçmayan kuşlar. Fizik güzel ama içi boş.

Genişletmek için tıkla ...

“Ankara’nın ünlü üç beyaz”ı olarak bilinen Ankara Keçisi, Ankara Tavşanı ve Ankara Kedisi yanında, daha az bilinmekle birlikte bilinçli güvercin yetiştiricilerinin ve uzmanların yakından bildiği Ankara’nın bir diğer özgün türüdür “Ankara Takla Güvercinleri”. Takla güvercinleri ile birlikte Ankara ünlülerini “dört beyaz” olarak tanımlamak daha doğrudur. (Süt) beyaz ve beyaza yakın renklerin çoğunlukta olduğu ve kuşçuların “Ankara Taklaları” olarak nitelendirdiği takla güvercini türü gerçekten de Türkiye’nin ve dünyanın performansı en yüksek takla güvercinleri arasında yer almaktadır.



Ankara takla güvercinlerinin, diğer takla türlerine göre en önemli özelliği “performansı”dır. Performanstan kasıt uçma süresi, konmak amacıyla yere yaklaşma sıklığı, her yaklaşma sonrası, ayakları tam yere değecekken konamadan yeniden tırmanışa geçme (fışkırma) sayısı, fışkırmanın dikliği, fışkırma sürecinde atılan taklaların çokluğu ve kalitesidir. Zira, öteki takla ırklarının aksine Ankara taklacılarının taklaları arasında çok az bir zaman dilimi vardır ve çok daha sıkı takla atarlar. Her takladan sonra hafif (çoğu zaman dikkati çekmeyecek kadar) bir yükseklik kaybedip tekrar tırmanışa çıkarlar (fışkırma). Tırmanışı öteki ırklara göre biraz daha kısa fakat daha fazla kombinasyonla (her takla atıp tırmanışa bir kombinasyon dersek) doludur. Damarı sert olanlar, yani safkan Ankara taklası olanlar delicesine takla atar ve kısa bir süre uçurulmayınca tutulur (takla atmaktan sersemlemek ve uçamamak). Hayatlarını idame ettirmek açısından sıkıntılı bir dönem olan “tutulma” durumunda bırakın ayaklarının yerden kesilmesini, adeta yürürken bile takla atarlar. Bu durum ise bazen başlarını sert zemine çarpıp ölümle sonuçlanabilecek kadar tehlike taşır.



Oyunlarının sertliği ve klasik fiziği ile Ankara taklaları en favori olan taklacı türüdür. Yakın zamanlara kadar Ankara güvercin yetiştiricileri Türkiye'de belki de kendi ırklarına sahip çıkmış tek yöresel yetiştiriciler idi. Bunun başlıca nedeni de Ankara taklalarının farklı kategorilerdeki performanslarında rakip tanımamalarıdır. Bu nedenle Ankara taklalarını saf halinde bulabilmek yakın zamanlara kadar Ankara’da olasıydı. Ancak, zamanla ırkın diğer ırklarla kırma yoluyla soyu kayboldu. Safkan Ankara taklalarını bulmak artık neredeyse imkânsız oldu.