ilk taklacı güvercin sevdanız nezaman başladı?

benim sevdam biri arap diğeri ala karşı evdeki halamın oğlunun kuşlarının çatımıza girmesiyle sonrada el koyup geri vermeye kıyamayıp saklamakla başladı yaşım 6 civarlarındaydı 13 yaşıma kadar bendeki güvercin tutkusu sadece onların sineğe çıkmasıydı yükseldikçe sanki uçtuğumu hissedrdim bulutların arasında sonra dan damüstü benim güvercinim havai fişek nasıl seyredilir zevk verir onun gibi yerden yükselip şov yapmasını istemeye bıraktı

benmki bundan 11 12 sene önce bi sazkanat arabın ev çatısına konmasıyla başladı kuşu kaldırmadım pekte ilgilenmedim aama gece dayanamadım çıktım yakaladım zor oldu biraz incitmiştim sazkanat çok hoş görünmüştü gözümee bi akraba eş verdi kaçar die korkumdan uzun bi süre uçurmadım kapı açık kalmış çıktılar pek uçamıyolardı kaçmadılar diye bi kaç gün çıkardım iyice açıldılar kuşlar güzeldi bacaya fln çekmeleri çok hoşuma gitti bi süre baktım kedi aldı onları yumurta üstündeydi dişi... sonra yine aldım yine aldım bisüre bıraktım 11 yaşında fln bıraktım bidaha başladım yine bıraktım yine başladım hastalık bu bırakılmaz

bende bu hastalık kardeşimin 20 yıl kadar önce bir arap akkuyruk yakalamamla olmuştu yıllar yılı çok güzel günlerimiz oldu kardeşimle ancak işin ticaret kısmı ve hırsızlıkların artması bu hastalıkta tedaviyi şart yaptı artık üretim yapmıycam yazın aldığım yavruları uçurup sonbaharda satıp devam ettireceğim inşallah.ALLAH kimsenin başına hırsızları musallat etmesin (hepsinin belasını versin) :sinirli: :slm:

Ben 3 yaşımdayken babamın kekliği vardı, İstanbul'daki evimizin balkonunda ona yuva yapmıştı. Ben kendimi bildim bileli hayvanlara ve doğaya çok düşkündüm. Babamda bana çocukluğunda beslediği güvercinlerden, köydeki hayatından ve hayvanlarından bahsederdi. Bana o zamanlar İstanbul gibi büyük bir şehir çocuğu olarak masal gibi gelirdi, köy yaşamı. Ailem izin verse eve fil bulsam getirirdim, o derece meraklıydım hayvan beslemeye ) Sokaktan kedimi getirmedim, bahçeye köpekmi getirmedim, muhabbet kuşu, kanarya, ördek, tavuk, paçalı cin horozlar-tavuklar, saka, iskete,florya...vb. Hatta hayvanlara düşkünlüğümden dolayı köydeki akrabalarım yabani angut ördeği yakalamışlardı; onu bile bir vesileyle bana göndermişlerdi )) İstanbul Kadiköy'deki akvaryumcular-kuşçular çarşısı da çocukluğumda sıkça gidip hayallere daldığım bir mekandı. Ordaki eski kuşçuların uçurduğu kuşları saatlerce izlerdim. Küçüğüm diye hep hasta-oyunsuz kuşları bana satarlardı. İyi bir kuşa sahip olmak benim için ulaşılamaz bir hayaldi sanki ) Nihayetinde yıllar geçti, kimi zaman eğitim sebebiyle, iş-güç sebebiyle ara versekte kendi soy kuşlarımızı üretmek ve uçurmakta çok şükür nasip oldu. Artık küşlarım daha az uçsada atmacaya yem olmasa derdindeyim )) Hiç mi hiç pişman değilim kuş beslemekten ve ömrümün sonuna kadarda beslemek istiyorum. Bir eğitimci olarakta kuş besleyen kardeşlerime şunu söylemek isterim; Sizlerin önceliği eğitiminizdir. Eğitiminizde ne kadar başarılı olursanız istediğiniz hobileri yapmakta da o kadar özgürleşirsiniz. Ailenizde sizleri bu güzel sevdanızdan koparmaya çalışmaz. Saygı ve Sevgilerimle...

göksal balcı abim hırsızın olayını ben sana solim evin bahçeliyse bi fino sana haber verebilirdeğilse sen kuşlarını gösterip eline ağacı alıp bekleyeceksin bir akıllı dayak yiyen hırsız bi daha gelmez

teşekkür ederim tavsiyelerine ama insanlar eskisi gibi değil,dövmekle bitmiyor yarın intikamını başka şekilde alıyor ya öldürüp gömücen yada katlanıcan çoluk çocuk oluncada zor bekar olsam kolaydı.işin kötü tarafı tanıdık birileri işin içinde kesin bu herzaman böyledir.insanı kıran bu :slm:

valla ben bekarım bazen kuş için değermi diyorum ama kuş değil sinek olsa boştur...yine aynı şeyleri yaparım adam gibi isteyen kimseden ben kuş esirgemedim ama tabi evli olmak yada tanıdıklarının işişn içinde olması kötü bi durum