Tanımı
Paçalı baykuş (Aegolius funereus), baykuşgiller (Strigidae) familyasından bir baykuş türü.
Ufak bir baykuşdur (20-27cm). Kafa ve omuzlar beyaz, kahverengi ve gri lekeli, gövdesi kahverengi kirli beyaz çizgiler ile kaplıdır. Kaşları beyaz, kafası büyük ve yuvarlak, gözleri sarıdır. Kuyruğu kısa kanat genişliği fazladır. Cinsiyetlerin ayıtımı zordur. Dişiler erkeklere göre biraz daha büyük ve ağırdır.
Habitatı
Genellikle yaşlı, yüksek irtifalı, iğne yapraklı, kozalaklı (coniferous) sık ormanları tercih ederler. Genelde büyük ağaçkakan deliklerini yuva olarak kullanırlar.
Yayılışı
Orta-kuzey Avrupa-asya hattında ve Kuzey Amerikada yayılım gösterirler.
Türkiyede daha önceleri sesi duyulsa ilk defa resmen görülmesi ve fotograflanması üyelerimiz tarafından gerçekleştirilmiştir. Emin Yoğurtcuoğlu titiz ve sistematik bir araştırmayla genç bir bireyi 27 Temmuz 2010 tarihinde bulmuştur ve ilk fotograflarıda kendisi ve Ayhan Öztürk tarafından çekilmiştir.
Gene 2010 yılında Gerede - Bolu ormanlarında sesi duyulmuş ve bölgede yaz ayı boyunca takip edilmeye çalışılmıştır. Menderes Atay tarafından fotograflanmış ancak arazi şartlarının zorluğu sebebi ile bölgedeki popülasyon hakkında daha fazla bilgi ve görüntü alınamamıştır.
Aynı senenin yaz sonunda Soner Bekir ve Emin Yoğurtcuoğlunun yurtdışından aldığı bilgilerle bu kuşlara özel 10 adet yuva yaptırılıp Gerede ve Uludağ bölgelerine görüldüğü yerlere asılmasına karar verilmiş, ancak Kasım başı ayında Uludağdaki hiç beklenmedik kar yağışı sebebi ile sadece 1 yuva asılabilmiş, geri kalan 9 yuva Bolu'daki arazilere asılmıştır. 2011 yılı ilkbaharında ve yaz başında iki kere yapılan yuva kontrol ziyaretlerinde maalesef yuvalara hiç yerleşme olmadığı görülmüştür. Ya yuvalar bizim coğrafyamızda yaşıyan Paçalı Baykuşlara cazip gelmedi yada yuva lokasyonları iyi seçilemedi veya bir ihtimal yeni yuvalara yerleşmek konusunda tedirgin davrandılar. Bunun sebelerini sanırım önümüzdeki baharda daha iyi anlayabileceğiz.
Yuvalardaki hayal kırıklığından sonra Bolu bölgesindeki sıkça duyulan ve görülebilen arazilerde yapılan 3-4 keşif turunda, çok az sayıda ses duyulabilmiş ve eski aktivitelerinin olmadığı gözlenmiştir. 2011 Temmuz ayı başlarında Soner Bekir'in geçen sene Uludağ'da ilk görülen bölgede yaptığı araştırmada sesleri duyulmuştur. 12 Temmuz akşamı Murat Çuhadaroğlu, Soner Bekir ve Mehmet Zenginer'den oluşan ekip aynı bölgede oldukça cömert davranan ve yetişkin erkek sesine çok çabuk tepki veren en az 4-5 birey tesbit edip, rahatça fotograflayabilmiş ve video çekimleri yapabilmiştir.
Beslenme
Çoğunlukla fareler ve küçük memelilerle beslenirler.
Böcek ve diğer omurgasızlara ilaveten kuşlar da besinleri arasındadır.
Genellikle gece beslenirler.
Biyolojisi
Biyolojisi bilgisi bulunamadı
Göçü
Genelde yerel bir kuşdur. Bazen sonbahar aylarında biraz daha güneye göçtükleri tesbit edilmiştir.
Popülasyonu
Tehdit altında değildir ama nadir ve az görülen bir türdür. Ormanlık alanların azalması popülasyonlarının azalması bakımından en büyük tehdittir. Diğer büyük yırtıcalar, özellikle Alaca baykuşlar ve ağaç sansarları en büyük düşmanlarıdır.
Davranışları
Tamamen gece faaldir. Asosyaldir. Gündüzleri sık dalların içine tüner. Yetişkin erkekler lokaldir ve bölegeleri nisbeten ufaktır. Eşleşmemiş erkekler kendilerine bir eş bulana kadar geceleri fazla ara vermeksizin öterler. Ucuşları sessiz ve direktdir.
Paçalı baykuş (Aegolius funereus), baykuşgiller (Strigidae) familyasından bir baykuş türü.
Ufak bir baykuşdur (20-27cm). Kafa ve omuzlar beyaz, kahverengi ve gri lekeli, gövdesi kahverengi kirli beyaz çizgiler ile kaplıdır. Kaşları beyaz, kafası büyük ve yuvarlak, gözleri sarıdır. Kuyruğu kısa kanat genişliği fazladır. Cinsiyetlerin ayıtımı zordur. Dişiler erkeklere göre biraz daha büyük ve ağırdır.
Habitatı
Genellikle yaşlı, yüksek irtifalı, iğne yapraklı, kozalaklı (coniferous) sık ormanları tercih ederler. Genelde büyük ağaçkakan deliklerini yuva olarak kullanırlar.
Yayılışı
Orta-kuzey Avrupa-asya hattında ve Kuzey Amerikada yayılım gösterirler.
Türkiyede daha önceleri sesi duyulsa ilk defa resmen görülmesi ve fotograflanması üyelerimiz tarafından gerçekleştirilmiştir. Emin Yoğurtcuoğlu titiz ve sistematik bir araştırmayla genç bir bireyi 27 Temmuz 2010 tarihinde bulmuştur ve ilk fotograflarıda kendisi ve Ayhan Öztürk tarafından çekilmiştir.
Gene 2010 yılında Gerede - Bolu ormanlarında sesi duyulmuş ve bölgede yaz ayı boyunca takip edilmeye çalışılmıştır. Menderes Atay tarafından fotograflanmış ancak arazi şartlarının zorluğu sebebi ile bölgedeki popülasyon hakkında daha fazla bilgi ve görüntü alınamamıştır.
Aynı senenin yaz sonunda Soner Bekir ve Emin Yoğurtcuoğlunun yurtdışından aldığı bilgilerle bu kuşlara özel 10 adet yuva yaptırılıp Gerede ve Uludağ bölgelerine görüldüğü yerlere asılmasına karar verilmiş, ancak Kasım başı ayında Uludağdaki hiç beklenmedik kar yağışı sebebi ile sadece 1 yuva asılabilmiş, geri kalan 9 yuva Bolu'daki arazilere asılmıştır. 2011 yılı ilkbaharında ve yaz başında iki kere yapılan yuva kontrol ziyaretlerinde maalesef yuvalara hiç yerleşme olmadığı görülmüştür. Ya yuvalar bizim coğrafyamızda yaşıyan Paçalı Baykuşlara cazip gelmedi yada yuva lokasyonları iyi seçilemedi veya bir ihtimal yeni yuvalara yerleşmek konusunda tedirgin davrandılar. Bunun sebelerini sanırım önümüzdeki baharda daha iyi anlayabileceğiz.
Yuvalardaki hayal kırıklığından sonra Bolu bölgesindeki sıkça duyulan ve görülebilen arazilerde yapılan 3-4 keşif turunda, çok az sayıda ses duyulabilmiş ve eski aktivitelerinin olmadığı gözlenmiştir. 2011 Temmuz ayı başlarında Soner Bekir'in geçen sene Uludağ'da ilk görülen bölgede yaptığı araştırmada sesleri duyulmuştur. 12 Temmuz akşamı Murat Çuhadaroğlu, Soner Bekir ve Mehmet Zenginer'den oluşan ekip aynı bölgede oldukça cömert davranan ve yetişkin erkek sesine çok çabuk tepki veren en az 4-5 birey tesbit edip, rahatça fotograflayabilmiş ve video çekimleri yapabilmiştir.
Beslenme
Çoğunlukla fareler ve küçük memelilerle beslenirler.
Böcek ve diğer omurgasızlara ilaveten kuşlar da besinleri arasındadır.
Genellikle gece beslenirler.
Biyolojisi
Biyolojisi bilgisi bulunamadı
Göçü
Genelde yerel bir kuşdur. Bazen sonbahar aylarında biraz daha güneye göçtükleri tesbit edilmiştir.
Popülasyonu
Tehdit altında değildir ama nadir ve az görülen bir türdür. Ormanlık alanların azalması popülasyonlarının azalması bakımından en büyük tehdittir. Diğer büyük yırtıcalar, özellikle Alaca baykuşlar ve ağaç sansarları en büyük düşmanlarıdır.
Davranışları
Tamamen gece faaldir. Asosyaldir. Gündüzleri sık dalların içine tüner. Yetişkin erkekler lokaldir ve bölegeleri nisbeten ufaktır. Eşleşmemiş erkekler kendilerine bir eş bulana kadar geceleri fazla ara vermeksizin öterler. Ucuşları sessiz ve direktdir.
