Tweety
Moderatör
Tanımı
Doğu(orientalis) ve batı(bonelli) çıvgınlarının üreme bölgeleri çakışmaz. Ötüşleri ve görünüşleri çok benzer olsa da çağrı ötüşleri çok değişiktir. DNA testlerinde de belli değişiklikler saptanmışdır. Görünüşte tek farklılık batı çıvgının üst kısımlarındaki yeşilimsi tonlarına karşın doğu çıvgının daha gri tonları, biraz daha iri yapısı ve daha uzun kanatlarıdır. Başka bir tez de Hırvatistan civarında bu kuşların üreme bölgelerinin çakıştığını ve o bölgeden gelecek araştırmaların sonucunu beklemeden bu tür ayrımının yapılmaması gerektiğini ileri sürmektedir.
Başı gri alt kısımları beyaz, kuyruk sokumu yeşildir. Açık renk kulak örtüsü ve fazla belirgin olmayan kaşının yanında sivri gagası ve ayaklarının koyu kahverengiliği öne çıkar. Gerdan ve göğüs kirli beyaz, karın beyazdır. Çoğu ötleğengillerde olduğu gibi dişi ve erkeleri ayırd edilemez.
Bu tür ismini İtalyan kuş uzmanı Franco Andrea Bonelli'den almıştır. Bonelli aynı yıl, yani 1815 de tavşancıl türünü de (Bonelli's Eagle (Hieraaetus fasciatus) keşfetti.
Habitatı
Dağlık bölgelerdeki seyrek ışık alan karışık ormanlarda ve ağaçlık bölgelerde bulunurlar.
Yayılışı
Balkanlarda, Yugoslavya, Bulgaristan ve Yunanistan, Orta Doğu'da Suriye, Filistin'de kuluçkaya yatar.
Ülkemizde de Orta, Doğu Akdeniz, Kuzey Batı Marmara ve Trakya bölgelerinde kuluçkaya yatar. Orta ve Batı Anadolu'da geçit kuşu olarak görülür..
Beslenme
Ötleğengillerin çoğu gibi bu tür de böcekcildir.
Biyolojisi
Yere ve çalılıkların arasına yaptıkları yuvaya 4-5 yumurta bırakırlar. Kuluçkaya dişi kuş yatar ve yavrular 11 ila 12 gün zarfında yuvayı terk ederler. Yuva bozulur veya yumurtalar çalınırsa yeni bir yuva ve kuluçka yaparlar.
Göçü
Göçmen bir türdür, kışı Sahra'nın güneyinde geçirir.
Popülasyonu
Avrupa'da 2.7 ila 8.9 milyon bireyin ürediği tahmin edilmektedir.
Davranışları
Genellikle çalılıkların içinde dolaşan bu tür fazla ürkek değildir. Yavrular yumurtadan çıktığında görülme şansları daha fazladır, yuvanın yerini belli etmemek için yuva etrafında açık bir yere konup etrafı gözlerler. Dişi yuvayı yaparken erkek yakın bir dalda devamlı öter. Genellikle havada avlanırlar.
Doğu(orientalis) ve batı(bonelli) çıvgınlarının üreme bölgeleri çakışmaz. Ötüşleri ve görünüşleri çok benzer olsa da çağrı ötüşleri çok değişiktir. DNA testlerinde de belli değişiklikler saptanmışdır. Görünüşte tek farklılık batı çıvgının üst kısımlarındaki yeşilimsi tonlarına karşın doğu çıvgının daha gri tonları, biraz daha iri yapısı ve daha uzun kanatlarıdır. Başka bir tez de Hırvatistan civarında bu kuşların üreme bölgelerinin çakıştığını ve o bölgeden gelecek araştırmaların sonucunu beklemeden bu tür ayrımının yapılmaması gerektiğini ileri sürmektedir.
Başı gri alt kısımları beyaz, kuyruk sokumu yeşildir. Açık renk kulak örtüsü ve fazla belirgin olmayan kaşının yanında sivri gagası ve ayaklarının koyu kahverengiliği öne çıkar. Gerdan ve göğüs kirli beyaz, karın beyazdır. Çoğu ötleğengillerde olduğu gibi dişi ve erkeleri ayırd edilemez.
Bu tür ismini İtalyan kuş uzmanı Franco Andrea Bonelli'den almıştır. Bonelli aynı yıl, yani 1815 de tavşancıl türünü de (Bonelli's Eagle (Hieraaetus fasciatus) keşfetti.
Habitatı
Dağlık bölgelerdeki seyrek ışık alan karışık ormanlarda ve ağaçlık bölgelerde bulunurlar.
Yayılışı
Balkanlarda, Yugoslavya, Bulgaristan ve Yunanistan, Orta Doğu'da Suriye, Filistin'de kuluçkaya yatar.
Ülkemizde de Orta, Doğu Akdeniz, Kuzey Batı Marmara ve Trakya bölgelerinde kuluçkaya yatar. Orta ve Batı Anadolu'da geçit kuşu olarak görülür..
Beslenme
Ötleğengillerin çoğu gibi bu tür de böcekcildir.
Biyolojisi
Yere ve çalılıkların arasına yaptıkları yuvaya 4-5 yumurta bırakırlar. Kuluçkaya dişi kuş yatar ve yavrular 11 ila 12 gün zarfında yuvayı terk ederler. Yuva bozulur veya yumurtalar çalınırsa yeni bir yuva ve kuluçka yaparlar.
Göçü
Göçmen bir türdür, kışı Sahra'nın güneyinde geçirir.
Popülasyonu
Avrupa'da 2.7 ila 8.9 milyon bireyin ürediği tahmin edilmektedir.
Davranışları
Genellikle çalılıkların içinde dolaşan bu tür fazla ürkek değildir. Yavrular yumurtadan çıktığında görülme şansları daha fazladır, yuvanın yerini belli etmemek için yuva etrafında açık bir yere konup etrafı gözlerler. Dişi yuvayı yaparken erkek yakın bir dalda devamlı öter. Genellikle havada avlanırlar.
