Tanımı
Avrupa’daki 56 tür yırtıcı kuş ve baykuş türü arasında, üreyen popülasyonu en az olarak tahmin edilen türdür. 2008 yılı üreme tahmini 1-10 çift olarak belirlenmiştir. Dünya ölçeğindeki popülasyonu Avrupa’da toplanmamasına rağmen Avrupa’da olumsuz koruma statüsüne sahiptir. Avrupa’daki tek popülasyonu Türkiye’dedir. Türle ilgili yeterli veriler olmamakla birlikte, çok sınırlı bir coğrafyada yaşadığı tahmin edilen türün Avrupa ölçeğinde tehlike altında olduğu düşünülmektedir. 1970-1990 yılları arasında Avrupa’daki üreyen popülasyonunun trendi sabit ve 2003 teki tehdit statüsü sabit iken; 1990-2000 döneminde popülasyonda hızlı bir düşüş tespit edilmiştir. 2004 yılı değerlendirmelerinde türün Avrupa’daki tehdit statüsü en vahim statü olan Kritik düzeyde tehlikede (CR) olarak belirlenmiştir. Bilimsel çalışmalar türün bu 56 tür arasında nesli tükenmeye en yakın 2 türden biri olduğunu göstermektedir.[1]
Ketupa zeylonensis semenowi: Türkiye, İsrail, Suriye, İran, KB Hindistan
Ketupa zeylonensis zeylonensis: Sri Lanka
Ketupa zeylonensis leschenault:Hindistan, Burma, G Himalayalar, Myanmar, Tayland
Ketupa zeylonensis orientalis: GD Çin, KD Myanmar, malay Peninsula, Hindiçini
Tanımsal Özellikleri: (Erişkin birey)
- Büyüklüğü: 54-57 cm
- Kanat Açıklığı: 145-150 cm
- Kulaklı Orman Baykuşu’ndan (Asio otus) %30-35 daha büyük, rastlanabilecek en küçük Puhu (Bubo bubo) boyutlarındadır.
- Büyük, düz bir başı, kalın bir gagası ve kulakları vardır.
- Tüyleri sarımtırak pembemsidir ve gelende dağınık gözükürler.
- Kanatları uzun geniş ve uçları yuvarlaktır.
- Kuyruğu hafif kısa ve aşağı doğru kıvrıktır.
- Kulakları siyah-kahverengi çizgili olup diğer baykuşlara nazaran daha açılı dururular.
- Yüz hatları diğer baykuşlara göre daha belirsizdir somurtkan bir ifadeleri vardır.
- Gözleri parlak sarı, göz kapakları donuk kahverengidir.
- Başları, sırtları ve kanat örtüleri çizgili ve siyah-kahverengi beneklidir.
- Kuyruk tüyleri ve uçuş tüyleri geniş siyah-kahverengi çizgili, açık sarımtırak renklidir.
- Kanat altı tüyleri açık sarımtırak, büyük örtü tüyleri beyaz olup el bileklerine uzanan siyah uçları vardır.
- Omuz tüyleri ve bazı dış kanat örtülerinde beyaz ayrımlar görülür.
- Vücudunun alt kısımları daha sade olup gerdanı diğer vücut bölümünden daha açık renklidir.
- Göğsünün ve böğrünün alt kısımlarında düzenli bir şekilde sıralanan ince siyah-kahverengi çizgiler vardır.
- Tüyleri yıprandığında sararır ve kanatlardaki ve kuyruktaki açık renkli bantlar beyazlaşır.
- Gagası kirli donuk sarı, donuk boynuz rengi, donuk yeşilimsi gri veya mavimsi gri olabilir..
- Bacaklarda tüylenme yoktur. Bacaklar ve ayaklar genellikle mavi-gri kimi zaman kirli gri-sarıdır.
Puhu’dan (Bubo bubo) nasıl ayırt edilir?
Büyüklüğü ve renkleri puhuya benzer gibi görünse de iyi bir görüş açında ayırt etmek pek de zor değildir.
- Puhu’dan daha küçük cüsseli, daha açık renkli, daha zayıf (fakat sesli) uçuşlu ve daha düz çehreli bir türdür.
- Gagası puhuya göre daha kıvrık ve daha dışa çıkıktır. Puhu’da gaga dibi gözlerin bitim hizasından başlarken, Balık Baykuşu’nda gaga nerdeyse iki gözün arasında yer alır.
- Kulak tüyleri Puhuya göre daha açılı durur ve yakın mesafede, vücut tüyleri dağınık görünür.
- Uçuşu daha yavaştır ve kanat vuruşları zayıftır. Kanat vuruşları sırasında hafif ama işitilebilir sesler çıkar.
- Suyun üzerinde avlanırken görece daha uzun ve tüysüz bacakları göze çarpar.
- Yaygın sesi hüzünlü bir “oomp-ooo-oo” şeklindedir.
- Gagası kirli donuk sarı, donuk boynuz rengi, donuk yeşilimsi gri veya mavimsi gri olabilir..
- Bacaklarda tüylenme yoktur. Bacaklar ve ayaklar genellikle mavi-gri kimi zaman kirli gri-sarıdır.
Habitatı
Yaşam Alanları :
- Akdeniz ‘de, alçak subtropik ve tropik enlemlerde, genellikle düzlüklerde,
- Hindistan’da, tepelerde, dağ eteklerinde1400-1500 metreye kadar yükseklerde, Sri Lanka’da 1800 metrelere kadar yükseklerde
- İsrail’de, Ürdün’ün kuzeyindeki yüksek vadilerde, Golan Tepeleri’ndeki tek tük büyük ağaçlarla ve çalılıklarla kaplı yazın kuruyan derelerde (Golan tepelerinde yok oldular. En son kayıt 1975)
- Hindistan’da yoğun ağaçlı ve bol suyun olduğu alanlarda özellikle de ağaçlarla kaplı aşınmış dar derin vadiler ile derin nehir yataklarında, etrafında yoğun yapraklı ağaçların uzandığı akarsu ve küçük göl kenarlarında, kayalık göllerde, iki tarafı ağaçlarla kaplı kanallarda, bambo ağaç topluluklarında ve genellikle de insanlara yakın alanlarda yaşar.
- Suyun üstünde alçaktan kayarken ve sığ sularda yıkanırken veya beslenirken görülebilir.
- Ağaç gövdelerinin çatallandığı yerlerde, kaya yarıklarında veya harabelerde ürer.
Yayılışı
Batı Palearktic’teki dağılımı:
Türkiye: Yerli bir türdür ve halen ürüyorlar.
- 1882-85 arasında Adana-Mersin arasındaki vadilerde 3 birey toplanmış,
- 1876 Aydın geçidinde 1 birey öldürülmüştür. (Kumerloeve 1961)
- 1990 yılının Nisan ayında bir birey Berke Barajı yapımı sırasında balıkçı oltasına takılmış, tekrar geri salınmıştır.
- 2004 yılında Antalya’da bir çift görülmüştür.[2]
- 2009 yılında Antalya'da bir birey Murat Cuhandaroğlu tarafından fotoğraflanmıştır.
Suriye: Yerli bir türdür. Bir zamanlar Golan tepeleri dışında da üredikleri biliniyor. Şu anda muhtemelen yok oldukları düşünülüyor.
İsrail: İsrail’in yerli türü olan bu tür bir zamanlar Acre’de ve Galilee gölünde ürüyorlardı. 1950 lerde fareleri öldürmek için kullanılan Talyum sülfattan dolayı kökleri kazındı. En son 1975 yılında görüldüler. Şu anda “doğada nesli tükendi” (EX) statüsündeler.
Irak: Statüsü bilinmiyor. Eskilerden birkaç kayırt var.
Ürdün: Yerli bir türdür. Şu anda yok oldukları tahmin ediliyor
Lübnan: Eskiden rastlantısal bir türmüş. Şimdi statüsü bilinmiyor. Şu anda yok oldukları tahmin ediliyor
İran: Yerli bir türdür. Halen ürüyorlar.
Beslenme
Beslenme Bilgisi:
İsrail: Tatlısu yengeci (Telphusa fluviatila), balık (Capoeta damascina)
İran: (Zagros dağındaki nehir vadilerinde): Tatlısu yengeci Potamon
Hindistan: Tatlısu yengeçleri, balık, kurbağa, kemirgenler, sürüngenler, kuşlar ve büyük böcekler. Ayrıca bir yuvada bir ördek (Dendrocygna arborea), ve balıkçılın (Ardeola grayii) kalıntıları bulunmuştur. Timsah leşleriyle de beslendiği de tespit edilmiştir.
Sudaki avlarının yerini alçak bir tünekten ya da o alanda alçaktan ileri geri uçarak saptarlar. Ayakları ve pençeleri balıkları yakalamak için inanılmaz bir adaptasyona sahiptir.Uçuş tüyleri ise sesiz uçuşa adapte olmamıştır.
Biyolojisi
Üremesi:
- Batı Palearktik’teki üreme mevsimi bilinmiyor.
- Genelde çamurlu sarp kayalık yarlardaki yarıklarda veya düz kaya çıkıntılarında, ağaç oyuklarında veya ağaç gövdelerinin çatal yaptığı yerlerde veya terk edilmiş yırtıcı kuş yuvalarında ürer.
- Hindistan’da bazen terk edilmiş binaları da kullanır. Yuvasını açık alanlarda özelliklede diğer kuşlar tarafından sahiplenilmiş alanlarda birkaç dal parçası, yaprak ve tüy kullanarak yapar.
- Yuvayı hangi bireyin, nasıl yaptığı bilinmiyor.
- Yumurtası geniş oval şeklinde, hafif çukurlanmaların ve donuk krem rengi bölgelerin olduğu parlak beyaz renklidir.Yumurta boyutları: 58x49 mm.
- Yuvada genellikle 1-2 yumurta, nadir de olsa 3 yumurta görülür. Kuluçka süresi yaklaşık 5 haftadır. Erkeğin de kuluçkaya yardımcı olduğu düşünülmektedir.
Göçü
Göçü: Bölgesinde yerli olan bir türdür. Lokal yayılım hareketleri henüz bilinmiyor.
Popülasyonu
Bir birey Temmuz 1876�da Aydın geçidinde öldürülmüştür, 3 birey ise 1882-85 arasında Adana-Mersin arasındaki vadilerde toplanmıştır.(Kumerloeve 1961) 1990 yılının Nisan ayında ise bir birey Berke Barajı(Adana) yapımı sırasında balıkçı oltasına yakalanmıştır. İğneyi ağzından çıkartamadıkları için de kendine gelince salıverilmiştir. Gernand Magnin tarafından makalesi yayınlanmıştır.
Ekim 2004�te ise Antalya�nın ücra vadilerinden birinde Osman Yöntem tarafından bir çift Balık Baykuşu bulunmuştur. Makalesi �Sandgrouse� dergisinde yayınlamıştır. (Sandgrouse Volume 29 (1) Spring 2007 (sayfa 94) - An observation of Brown Fish Owl Ketupa zeylonensis in Turkey OSMAN YONTEM)
Bu kayıt bize şunu göstermiştir; Yetersiz kanıtlara ve uzun aralıklı kayıtlara rağmen, küçük bir populasyon Torosların eteklerinde yaşam savaşına devam etmektedir. Ayrıca Antalya gibi çok yoğun baskı altında olan bir alanda bile Balık Baykuşları hala yaşamlarını sürdürebiliyorlarsa Doğu Akdeniz�de ki daha az dokunulmuş ve daha büyük kanyonlarda yaşama ihtimalleri çok daha fazladır. Bu konuyla ilgili yapılacak olan projelerle yaşadıkları alanlar tespit edilip koruma statüsü kazandırılabilecektir. Böylece İsrail�de Golan Tepelerinde ki Balık Baykuşlarının üzücü yok oluşları bizde yaşanmayacaktır.
Davranışları
Sosyal düzeni ve davranışları:
Eldeki veriler çok yetersiz. Özellikle de Batı Palearktik’teki türlerin davranışları çok az biliniyor.
Aşağıdaki bilgiler Ketupa zeylonensis zeylonensis, Ketupa zeylonensis leschenault türlerinin bilgilerinden oluşmaktadır.
- Çiftler halinde yaşadığı düşünülüyor. Fakat yine de yıl boyu birlikte olup olmadıkları bilinmiyor.
- Çiftler arasındaki bağ hakkında bilgi yok. Fakat erkek bireylerin kuluçka döneminde dişiye yardım ettikleri düşünülüyor.
- Başarılı geçen üreme dönemleri ardından, kuşların aynı yuva alanlarına tekrar döndüğü tespit edilmiştir. Bunun, “çiftlerin yuvaya sadakati” olup olmadığı henüz tartışmalı. Bu olay, geleneksel yuva alanlarının farklı bireyler tarafından sürekli kullanıldığının da göstergesi olabilir.
- Gündüzleri büyük tenha alanlardaki yoğun yapraklı ağaçlarda dinlenirler ve uyurlar.
- Uçurum kenarlarında tünerler ve de ıslığımsı sesler çıkarırlar.
- Bir tüneme mağarasını sıklıkla kullandığı tespit edilmiş, mağarada tüylere, kusmuklara ve av kalıntılarına rastlanmıştır.
- Çiftler genellikle birbirlerinden ayrı tünerler ve gecelerler. Fakat erkek, dişi kuluçkada iken yuvaya yakın bir yere tüner.
- Gece aktif olan kuşlardır. Gündüz aktiviteleri de nadiren görülebilir.Genellikle havanın bulutlu olduğu günlerde gündüz uçarlar ve avlanırlar.
- Gün batımı alacakaranlıkta miyavlama benzeri ses çıkararak suya doğru uçtuğu görülebilir.
- Yıkanmayı çok sever. Sığ sularda yürür ve tüylerini suya sürtüp yıkar ve gagasıyla tüylerine çeki düzen verir.
- Gündüz avlanan bireyler sıklıkla küçük kuşlar tarafından saldırıya uğrarlar.
- Korku ve şaşkınlık anlarında tüylerini kabartıp kulak tüylerini dikleştirirler.
- Herhangi bir tehditle ve düşmanla karşılaştıklarında çömelme pozisyonuna geçerler. Vücudu yatay bir pozisyonda tutarak, kanatlarını aşağı sarkıtırlar ve örtü tüylerini dikleştirirler, başlarını alçaltarak düşmana yönlendirirler ve tıslama benzeri bir ses çıkarırlar.
- Kendi türünden bir kuşa karşı nasıl tepki verdikleri bilinmiyor.
- İnsan tehdidine karşı gergin kasılmış bir şekilde duruş sergiledikleri; fakat yumurtaları ya da yavruyu koruyucu herhangi bir tepki vermedikleri görülmüştür.
Avrupa’daki 56 tür yırtıcı kuş ve baykuş türü arasında, üreyen popülasyonu en az olarak tahmin edilen türdür. 2008 yılı üreme tahmini 1-10 çift olarak belirlenmiştir. Dünya ölçeğindeki popülasyonu Avrupa’da toplanmamasına rağmen Avrupa’da olumsuz koruma statüsüne sahiptir. Avrupa’daki tek popülasyonu Türkiye’dedir. Türle ilgili yeterli veriler olmamakla birlikte, çok sınırlı bir coğrafyada yaşadığı tahmin edilen türün Avrupa ölçeğinde tehlike altında olduğu düşünülmektedir. 1970-1990 yılları arasında Avrupa’daki üreyen popülasyonunun trendi sabit ve 2003 teki tehdit statüsü sabit iken; 1990-2000 döneminde popülasyonda hızlı bir düşüş tespit edilmiştir. 2004 yılı değerlendirmelerinde türün Avrupa’daki tehdit statüsü en vahim statü olan Kritik düzeyde tehlikede (CR) olarak belirlenmiştir. Bilimsel çalışmalar türün bu 56 tür arasında nesli tükenmeye en yakın 2 türden biri olduğunu göstermektedir.[1]
Ketupa zeylonensis semenowi: Türkiye, İsrail, Suriye, İran, KB Hindistan
Ketupa zeylonensis zeylonensis: Sri Lanka
Ketupa zeylonensis leschenault:Hindistan, Burma, G Himalayalar, Myanmar, Tayland
Ketupa zeylonensis orientalis: GD Çin, KD Myanmar, malay Peninsula, Hindiçini
Tanımsal Özellikleri: (Erişkin birey)
- Büyüklüğü: 54-57 cm
- Kanat Açıklığı: 145-150 cm
- Kulaklı Orman Baykuşu’ndan (Asio otus) %30-35 daha büyük, rastlanabilecek en küçük Puhu (Bubo bubo) boyutlarındadır.
- Büyük, düz bir başı, kalın bir gagası ve kulakları vardır.
- Tüyleri sarımtırak pembemsidir ve gelende dağınık gözükürler.
- Kanatları uzun geniş ve uçları yuvarlaktır.
- Kuyruğu hafif kısa ve aşağı doğru kıvrıktır.
- Kulakları siyah-kahverengi çizgili olup diğer baykuşlara nazaran daha açılı dururular.
- Yüz hatları diğer baykuşlara göre daha belirsizdir somurtkan bir ifadeleri vardır.
- Gözleri parlak sarı, göz kapakları donuk kahverengidir.
- Başları, sırtları ve kanat örtüleri çizgili ve siyah-kahverengi beneklidir.
- Kuyruk tüyleri ve uçuş tüyleri geniş siyah-kahverengi çizgili, açık sarımtırak renklidir.
- Kanat altı tüyleri açık sarımtırak, büyük örtü tüyleri beyaz olup el bileklerine uzanan siyah uçları vardır.
- Omuz tüyleri ve bazı dış kanat örtülerinde beyaz ayrımlar görülür.
- Vücudunun alt kısımları daha sade olup gerdanı diğer vücut bölümünden daha açık renklidir.
- Göğsünün ve böğrünün alt kısımlarında düzenli bir şekilde sıralanan ince siyah-kahverengi çizgiler vardır.
- Tüyleri yıprandığında sararır ve kanatlardaki ve kuyruktaki açık renkli bantlar beyazlaşır.
- Gagası kirli donuk sarı, donuk boynuz rengi, donuk yeşilimsi gri veya mavimsi gri olabilir..
- Bacaklarda tüylenme yoktur. Bacaklar ve ayaklar genellikle mavi-gri kimi zaman kirli gri-sarıdır.
Puhu’dan (Bubo bubo) nasıl ayırt edilir?
Büyüklüğü ve renkleri puhuya benzer gibi görünse de iyi bir görüş açında ayırt etmek pek de zor değildir.
- Puhu’dan daha küçük cüsseli, daha açık renkli, daha zayıf (fakat sesli) uçuşlu ve daha düz çehreli bir türdür.
- Gagası puhuya göre daha kıvrık ve daha dışa çıkıktır. Puhu’da gaga dibi gözlerin bitim hizasından başlarken, Balık Baykuşu’nda gaga nerdeyse iki gözün arasında yer alır.
- Kulak tüyleri Puhuya göre daha açılı durur ve yakın mesafede, vücut tüyleri dağınık görünür.
- Uçuşu daha yavaştır ve kanat vuruşları zayıftır. Kanat vuruşları sırasında hafif ama işitilebilir sesler çıkar.
- Suyun üzerinde avlanırken görece daha uzun ve tüysüz bacakları göze çarpar.
- Yaygın sesi hüzünlü bir “oomp-ooo-oo” şeklindedir.
- Gagası kirli donuk sarı, donuk boynuz rengi, donuk yeşilimsi gri veya mavimsi gri olabilir..
- Bacaklarda tüylenme yoktur. Bacaklar ve ayaklar genellikle mavi-gri kimi zaman kirli gri-sarıdır.
Habitatı
Yaşam Alanları :
- Akdeniz ‘de, alçak subtropik ve tropik enlemlerde, genellikle düzlüklerde,
- Hindistan’da, tepelerde, dağ eteklerinde1400-1500 metreye kadar yükseklerde, Sri Lanka’da 1800 metrelere kadar yükseklerde
- İsrail’de, Ürdün’ün kuzeyindeki yüksek vadilerde, Golan Tepeleri’ndeki tek tük büyük ağaçlarla ve çalılıklarla kaplı yazın kuruyan derelerde (Golan tepelerinde yok oldular. En son kayıt 1975)
- Hindistan’da yoğun ağaçlı ve bol suyun olduğu alanlarda özellikle de ağaçlarla kaplı aşınmış dar derin vadiler ile derin nehir yataklarında, etrafında yoğun yapraklı ağaçların uzandığı akarsu ve küçük göl kenarlarında, kayalık göllerde, iki tarafı ağaçlarla kaplı kanallarda, bambo ağaç topluluklarında ve genellikle de insanlara yakın alanlarda yaşar.
- Suyun üstünde alçaktan kayarken ve sığ sularda yıkanırken veya beslenirken görülebilir.
- Ağaç gövdelerinin çatallandığı yerlerde, kaya yarıklarında veya harabelerde ürer.
Yayılışı
Batı Palearktic’teki dağılımı:
Türkiye: Yerli bir türdür ve halen ürüyorlar.
- 1882-85 arasında Adana-Mersin arasındaki vadilerde 3 birey toplanmış,
- 1876 Aydın geçidinde 1 birey öldürülmüştür. (Kumerloeve 1961)
- 1990 yılının Nisan ayında bir birey Berke Barajı yapımı sırasında balıkçı oltasına takılmış, tekrar geri salınmıştır.
- 2004 yılında Antalya’da bir çift görülmüştür.[2]
- 2009 yılında Antalya'da bir birey Murat Cuhandaroğlu tarafından fotoğraflanmıştır.
Linkleri sadece kayıtlı üyelerimiz görebilir.
Suriye: Yerli bir türdür. Bir zamanlar Golan tepeleri dışında da üredikleri biliniyor. Şu anda muhtemelen yok oldukları düşünülüyor.
İsrail: İsrail’in yerli türü olan bu tür bir zamanlar Acre’de ve Galilee gölünde ürüyorlardı. 1950 lerde fareleri öldürmek için kullanılan Talyum sülfattan dolayı kökleri kazındı. En son 1975 yılında görüldüler. Şu anda “doğada nesli tükendi” (EX) statüsündeler.
Irak: Statüsü bilinmiyor. Eskilerden birkaç kayırt var.
Ürdün: Yerli bir türdür. Şu anda yok oldukları tahmin ediliyor
Lübnan: Eskiden rastlantısal bir türmüş. Şimdi statüsü bilinmiyor. Şu anda yok oldukları tahmin ediliyor
İran: Yerli bir türdür. Halen ürüyorlar.
Beslenme
Beslenme Bilgisi:
İsrail: Tatlısu yengeci (Telphusa fluviatila), balık (Capoeta damascina)
İran: (Zagros dağındaki nehir vadilerinde): Tatlısu yengeci Potamon
Hindistan: Tatlısu yengeçleri, balık, kurbağa, kemirgenler, sürüngenler, kuşlar ve büyük böcekler. Ayrıca bir yuvada bir ördek (Dendrocygna arborea), ve balıkçılın (Ardeola grayii) kalıntıları bulunmuştur. Timsah leşleriyle de beslendiği de tespit edilmiştir.
Sudaki avlarının yerini alçak bir tünekten ya da o alanda alçaktan ileri geri uçarak saptarlar. Ayakları ve pençeleri balıkları yakalamak için inanılmaz bir adaptasyona sahiptir.Uçuş tüyleri ise sesiz uçuşa adapte olmamıştır.
Biyolojisi
Üremesi:
- Batı Palearktik’teki üreme mevsimi bilinmiyor.
- Genelde çamurlu sarp kayalık yarlardaki yarıklarda veya düz kaya çıkıntılarında, ağaç oyuklarında veya ağaç gövdelerinin çatal yaptığı yerlerde veya terk edilmiş yırtıcı kuş yuvalarında ürer.
- Hindistan’da bazen terk edilmiş binaları da kullanır. Yuvasını açık alanlarda özelliklede diğer kuşlar tarafından sahiplenilmiş alanlarda birkaç dal parçası, yaprak ve tüy kullanarak yapar.
- Yuvayı hangi bireyin, nasıl yaptığı bilinmiyor.
- Yumurtası geniş oval şeklinde, hafif çukurlanmaların ve donuk krem rengi bölgelerin olduğu parlak beyaz renklidir.Yumurta boyutları: 58x49 mm.
- Yuvada genellikle 1-2 yumurta, nadir de olsa 3 yumurta görülür. Kuluçka süresi yaklaşık 5 haftadır. Erkeğin de kuluçkaya yardımcı olduğu düşünülmektedir.
Göçü
Göçü: Bölgesinde yerli olan bir türdür. Lokal yayılım hareketleri henüz bilinmiyor.
Popülasyonu
Bir birey Temmuz 1876�da Aydın geçidinde öldürülmüştür, 3 birey ise 1882-85 arasında Adana-Mersin arasındaki vadilerde toplanmıştır.(Kumerloeve 1961) 1990 yılının Nisan ayında ise bir birey Berke Barajı(Adana) yapımı sırasında balıkçı oltasına yakalanmıştır. İğneyi ağzından çıkartamadıkları için de kendine gelince salıverilmiştir. Gernand Magnin tarafından makalesi yayınlanmıştır.
Ekim 2004�te ise Antalya�nın ücra vadilerinden birinde Osman Yöntem tarafından bir çift Balık Baykuşu bulunmuştur. Makalesi �Sandgrouse� dergisinde yayınlamıştır. (Sandgrouse Volume 29 (1) Spring 2007 (sayfa 94) - An observation of Brown Fish Owl Ketupa zeylonensis in Turkey OSMAN YONTEM)
Bu kayıt bize şunu göstermiştir; Yetersiz kanıtlara ve uzun aralıklı kayıtlara rağmen, küçük bir populasyon Torosların eteklerinde yaşam savaşına devam etmektedir. Ayrıca Antalya gibi çok yoğun baskı altında olan bir alanda bile Balık Baykuşları hala yaşamlarını sürdürebiliyorlarsa Doğu Akdeniz�de ki daha az dokunulmuş ve daha büyük kanyonlarda yaşama ihtimalleri çok daha fazladır. Bu konuyla ilgili yapılacak olan projelerle yaşadıkları alanlar tespit edilip koruma statüsü kazandırılabilecektir. Böylece İsrail�de Golan Tepelerinde ki Balık Baykuşlarının üzücü yok oluşları bizde yaşanmayacaktır.
Davranışları
Sosyal düzeni ve davranışları:
Eldeki veriler çok yetersiz. Özellikle de Batı Palearktik’teki türlerin davranışları çok az biliniyor.
Aşağıdaki bilgiler Ketupa zeylonensis zeylonensis, Ketupa zeylonensis leschenault türlerinin bilgilerinden oluşmaktadır.
- Çiftler halinde yaşadığı düşünülüyor. Fakat yine de yıl boyu birlikte olup olmadıkları bilinmiyor.
- Çiftler arasındaki bağ hakkında bilgi yok. Fakat erkek bireylerin kuluçka döneminde dişiye yardım ettikleri düşünülüyor.
- Başarılı geçen üreme dönemleri ardından, kuşların aynı yuva alanlarına tekrar döndüğü tespit edilmiştir. Bunun, “çiftlerin yuvaya sadakati” olup olmadığı henüz tartışmalı. Bu olay, geleneksel yuva alanlarının farklı bireyler tarafından sürekli kullanıldığının da göstergesi olabilir.
- Gündüzleri büyük tenha alanlardaki yoğun yapraklı ağaçlarda dinlenirler ve uyurlar.
- Uçurum kenarlarında tünerler ve de ıslığımsı sesler çıkarırlar.
- Bir tüneme mağarasını sıklıkla kullandığı tespit edilmiş, mağarada tüylere, kusmuklara ve av kalıntılarına rastlanmıştır.
- Çiftler genellikle birbirlerinden ayrı tünerler ve gecelerler. Fakat erkek, dişi kuluçkada iken yuvaya yakın bir yere tüner.
- Gece aktif olan kuşlardır. Gündüz aktiviteleri de nadiren görülebilir.Genellikle havanın bulutlu olduğu günlerde gündüz uçarlar ve avlanırlar.
- Gün batımı alacakaranlıkta miyavlama benzeri ses çıkararak suya doğru uçtuğu görülebilir.
- Yıkanmayı çok sever. Sığ sularda yürür ve tüylerini suya sürtüp yıkar ve gagasıyla tüylerine çeki düzen verir.
- Gündüz avlanan bireyler sıklıkla küçük kuşlar tarafından saldırıya uğrarlar.
- Korku ve şaşkınlık anlarında tüylerini kabartıp kulak tüylerini dikleştirirler.
- Herhangi bir tehditle ve düşmanla karşılaştıklarında çömelme pozisyonuna geçerler. Vücudu yatay bir pozisyonda tutarak, kanatlarını aşağı sarkıtırlar ve örtü tüylerini dikleştirirler, başlarını alçaltarak düşmana yönlendirirler ve tıslama benzeri bir ses çıkarırlar.
- Kendi türünden bir kuşa karşı nasıl tepki verdikleri bilinmiyor.
- İnsan tehdidine karşı gergin kasılmış bir şekilde duruş sergiledikleri; fakat yumurtaları ya da yavruyu koruyucu herhangi bir tepki vermedikleri görülmüştür.
